Winter elopement in Schotland

14 april 2020 By Paulien With 1 Comment

In Elopement / Lovers / Reizen

Ik denk dat ik de dag dat ik een e-mail van Sophie kreeg nooit meer zal vergeten. Een paar maanden eerder begon ik mensen te vertellen dat het mijn grote droom was om een elopement (avontuurlijke, kleinschalige bruiloft) wilde fotograferen in Schotland. Ooit. Maar ooit kwam sneller dan ik ooit had durven dromen.

“My partner and I are eloping … and were not planning on having a photographer present but I’ve stumbled across your Instagram page and your portfolio and have fallen in love with the images that you create. I have checked your travel schedule and wonder whether there is any chance that you would be in Scotland on our wedding day? We haven’t finalized a location yet but we are outdoors-loving individuals and will be braving the Scottish winter weather to cement our partnership.”

Mijn eerste gedachte was: dit is een scam, dit is niet echt. Mijn tweede gedachte was: en als het geen scam is, dan droom ik nog van mijn middagdutje. Pas toen ik Sophie aan de telefoon gesproken had en mijn vliegtickets in mijn mailbox ontving, geloofde ik dat dit serieus was.

En zo kwam het dat ik anderhalve maand later Sophie ontmoette op het vliegveld van Inverness. ‘Wat ben je bruin!’, was het eerste wat ze zei, en toen wist ik dat we vriendinnen zouden worden 😉 Dat had nog nooit iemand tegen mij gezegd, zeker niet midden in de winter! Onderweg naar haar huis op 30 min rijden van het vliegveld, voelde het alsof we elkaar al jaren kenden. Wat een leuk mens! En haar toekomstige man Ross bleek al net zo leuk! Ik mocht een paar dagen met hun en hun hond Victor doorbrengen voordat de getuigen Karen en Steve uit Engeland arriveerden. Wij vijven waren de enigen die van deze stiekeme bruiloft afwisten, wat me echt een heel speciaal gevoel gaf.

Op zaterdag reden we naar een hotel bij Fort William. Terwijl ik genoot van mijn comfortabele, brede bed, was Sophie in de kamer naast mij hard aan het werk om haar jurk af te maken. Ze wilde zelf haar bruidsjurk maken, maar begon daar te laat mee en de volgende ochtend lagen er alleen stukken stof op de strijkbout. In razend tempo voegde ze die samen tot iets wat op een jurk leek, maar voor het naaien van de rits en het netjes afwerken van de onderkant was geen tijd meer. Uiteindelijk naaide Karen de jurk om Sophie heen dicht, en knipte Ross de onderkant van de jurk ‘recht’ af (oke, niet heel recht maar dat nam niemand hem kwalijk).

Daarna vertrokken we aan de late kant richting Glencoe, misschien wel de bekendste en mooiste vallei van Schotland, om daar humanist celebrant Neil te ontmoeten. Hij droeg net als Ross en kilt, wat voor mij het plaatje helemaal af maakte! Neil bracht ons naar een rustige plek met op de achtergrond de drie bergen die the three sisters genoemd worden. Het begon gelijk al zachtjes te sneeuwen, wat in combinatie met de knoeterharde wind voelde als hagel. Snel trok Sophie de door Neil meegebrachte regenjas aan, waarna we niets meer zagen van de bruidsjurk die ons allemaal zoveel stress opgeleverd had. Hilarisch!

Tijdens de ceremonie sloeg een horizontale sneeuwstorm vol in mijn lens en op de bruid, bruidegom en getuigen. Arme hond Victor schuilde tussen de benen van wie er ook maar beschikbaar was. Ik had continu druppels op mijn lens, die ik fanatiek wegpoetste. Helaas zonder resultaat, want de volgende druppel zat binnen een halve seconde weer op de lens. Ik heb er het beste van gemaakt, en ondertussen genoten van de verliefde blikken die Ross en Sophie met elkaar uitwisselden. Totaal bevroren tekenden ze later in de auto de officiële documenten, waarna we besloten naar het hotel te rijden om daar op te warmen.

Ik vond het zo speciaal dat ik deel uit mocht maken van dit speciale weekend en ik kan niet wachten meer van dit soort opdrachten te doen!